قرص وزوز گوش | درمان وزوز گوش با مشاوره دکتر ولدبیگی
افرادی که وزوز گوش دارند ممکن است از استفاده کوتاه مدت از داروهای ضد اضطراب سود ببرند. اما بیماران لزوما در درمان وزوز گوش برای آسایش زندگی نیاز به استفاده از هیچکدام از این داروها ندارند. در بعضی از موارد روان درمانی مؤثر میتواند به پیشرفت بیماران کمک کند. بنابراین تجویز داروها برای خواب، اضطراب یا افسردگی بیش از آن مورد نیاز نیست. هرچیزی که بتواند متابولیسم بیمار را تحت تاثیر قرار دهد میتواند بر وزوزش هم تاثیر بگذارد. به همین دلیل شرایط طبی بیمار مثل پرکاری یا کم کاری تیروئید، افزایش یا کاهش قند خون، افزایش چربی خون یا فشار خون بالا باید تشخیص داده شده و توسط داروها یا سایر متدهای مناسب درمان شوند. تاریخچه دارو درمانی برای کنترل وزوز طولانی است. ارزیابی درمان وزوز گوش به دلیل ماهیت سابجکتیو وزوز، فقدان اندازه گیری آبجکتیو و ماهیت نوسانی وزوز مشکل می باشد.
دارو برای وزوز گوش
داروها نقش مهمی در کنترل وزوز بر عهده دارند، اما به عنوان درمان وزوز ، انتخابی اول نمی باشند. به طور کلی با توجه به تاثیر داروها و وزوز گوش می توان، داروها را در سه دسته بررسی کرد:
- داروهایی که وزوز ایجاد می کنند.
- داروهایی که وزوز را مهار می کنند.
- داروهایی که فاکتورهای موثر بر وزوز را کنترل می کنند.
داروهایی که وزوز ایجاد می کنند
داروهای اتوتوکسیک یا سمی گوش ممکن است وزوز ایجاد کنند. این داروها اغلب شامل سالیسیلات، داروهای ضد التهابی، آنتی بیوتیکهای آمینو گلیکوزید، کوئینین و داروهای ضد ملاریا و نیز داروهای دیورتیک میباشند این داروها کاربرد زیادی در بین افراد دارند و تشحیص و حذف چنین داروهایی می تواند در کنترل وزوز موثر باشد. وزوز گوش و درمان آن با مصرف این داروها در اکثر موارد ایجاد کم شنوایی در ناحیه فرکانسهای بالا می نماید. در مورد سالیسیلاتها با قطع مصرف دارو، آستانه شنوایی به حد طبیعی بر میگردد و وزوز نیز حذف می شود. داروهای دیورتیک مثل اتاکرنیک اسید و فروزماید روی حلزون اثر می گذارند و شکایت عمده کم شنوایی معمولاً همزمان با وزوز می باشد. آنتی بیوتیک ها از جمله استوپتومایسین، کانامایسین، نئومایسین، توبرمایسین، اریترومایسین، کلرامنفیکل همگی اثرات اتوتوکسیک دارند و معمولاً سبب ایجاد وزوز، سرگیجه و کم شنوایی حسی عصبی دایم همراه است، استفاده موضعی از آنتی بیوتیکها به ویژه درگوش میانی اثر اتوتوکسیک روی لابیرنت دارند که همراه با وزوز است.
کافئین نیز روی عملکرد سیستم دهلیزی حلزونی اثر می گذارد. ارتباط بین کافئین و وزوز در هردو مورد شروع وزوز و افزایش شدت آن گزارش شده است. حذف کافئین از رژیم در اثر مصرف الکل، ماری جوانا، وجود دارد. Brown و همکاران وجود کم شنوایی و وزوز را در افرادی که قرصهای ضد حاملگی خوراکی مصرف می کنند، گزارش کرده اند. لذا در درمان وزوز گوش به هنگام استفاده از این داروها باید شروع و تشدید شدن وزوز را به اطلاع پزشک رسانید تا در صورت لزوم مبادرت به تغییر دارو نماید.
داروهای که وزوز را مهار می کنند
براساس فرضیه هایی که در مورد ایجاد وزوز وجود دارد، لیدوکائین به عنوان یک بی حس کنندۀ موضعی در جراحی مورد استفاده قرار می گیرد و اثرات کوتاه مدت گشاد کنندگی عروق و ضد تشنج دارد ممکن است در کنترل وزوز نیز موثر باشد. یکی از محدودیت های لیدوکائین کابرد داخل وریدی و اثرات کوتاه مدت آن می باشد. کاربامارپین دارای اثرات ضد تشنج و ضدافسردگی و کنترل وزوز می باشد. بیشتر در درمان صرع نورآلرژی عصب پنجم بکار برده می شود. کاربرد آن برای کنترل وزوز گوشی بر اساس این تئوری است که وزوز نیز مانند درد در اثر فعالیت بیش از حد غیر طبیعی ایجاد می شود. درمان وزوز گوش با داروهای ضد اضطراب مثل باربتوراتها، بنزودیازپین، پروپرانول و آنتی هیستامین ها نیز درکنترل وزوز مورد استفاده قرار میگیرند. باربیتوراتها دردرجه اول، به عنوان مسکن می باشند برای بیخوابی موثر میباشند. داروی انتخابی آنها دیازپام، فلورازپام است، این داروها سیگنالهای آوران سیستم شنوایی را در سطح ساقه مغز یا بخشهای بالاتر در سیستم اعصاب مرکز ی مهار می کنند.
داروهایی که فاکتورهای موثر بر وزوز را کنترل می کنند
داروهای ضد افسردگی باید در مورد بیماران دارای وزوز مورد توجه قرار گیرند. تجویز داروهای ضدافسردگی وقتی سایر روشهای درمانی با شکست مواجه شده اند، توصیه شده است. ویتامین ها و از جمله اسیدنیکوتینیک به دلیل اثر گشاد کنندگی عروق و بر اساس این فرضیه که سبب افزایش جریان خون می شوند برای کنترل وزوز توصیه شده اند. گزارشات زیادی وجود دارد مبنی بر اینکه استفاده از ویتامین A سبب بهبود شنوایی و کاهش وزوز میگردد. روی نیز برای کنترل وزوز توصیه شده است، علایم کاهش روی شامل ریزش موی غیر طبیعی کم شنوایی حسی عصبی، وزوز، اختلال حس چشایی و پویایی می باشد.
نکته مهم
کاهش قرار گرفتن در معرض نویز حفاظت نشده : بیشتر از ۵۰٪ بیماران گزارش میکنند که قرارگیری در معرض نویز زیاد میتواند بلندی وزوزشان را افزایش دهد. بیماران را تشویق کنید تا از earplug ها یا earmuff ها به عنوان محافظ گوش، در برابر صداهای مضر (تیراندازی، ماشین چمن زنی، دمنده برگ، اره های صندلی، اره های مدور، ماشین آلات سنگین، موسیقی بلند و..) استفاده کنند، زیرا کم شنوایی ناشی از نویز توانایی های ارتباطی بیماران را به خطر می اندازد و همچنین میتواند در افزایش دائمی وزوز نقش داشته باشد.
۶ نکته مهم در مورد وزوز و شنوایی
- وزوز باعث کم شنوایی نمیشود اما کم شنوایی احتمال شنیدن وزوز توسط فرد را افزایش میدهد. حتی اگر وزوز بیماران به طور کامل قطع شود، بیماران با کم شنوایی مشخص باز هم مشکلات ارتباطی و کم شنوایی خواهند داشت.
- سمعک ها وزوز را تقویت نمیکنند. در حقیقت سمعک ها اغلب بلندی وزوز را با تقویت صداهای خارجی کاهش میدهند. و باعث حذف وزوز می شوند.
- سمعک ها توانایی بازشناسی گفتار برای بیماران با کم شنوایی مشخص را بهبود میبخشند این امر مقداری از ناامیدی، انزوا و افسردگی تجربه شده ناشی از وزوز توسط بیمار را از بین میبرد.
- اگر سمعک بتواند آستانه های قبل از وزوز بیمار را بازگرداند، موارد زیادی از وزوز علاج خواهند یافت. در حال حاضر، کاربردی ترین راه برای بازگرداندن شنوایی استفاده از سمعک هاست.
- سمعک ها برای حفظ مسیرهای شنوایی مرکزی بیمارانی با کم شنوایی مشخص مفید هستند. اگر این بیماران بخش های زیادی از سیستم شنواییشان را تا حد امکان تحریک نکنند (در سطوح سالم)، راههای عصبی به احتمال زیاد دژنره میشوند.
- استفاده از سمعک ها برای تحریک سیستم شنوایی میتواند در درمان وزوز گوش و کاهش دائمی فعالیت عصبی مسئول تولید و درک وزوز نقش داشته باشد.
دکتر ولدبیگی
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید!