سمعک استخوانی گاه در فرآیند کلینیکی به یک ضرورت اجتناب ناپذیر تبدیل می شود. از جمله مواردی که این ضرورت ایجاد می شود در افراد مبتلا به اوتیت مزمن گوش میانی است. که امکان بهبود شنوایی با جراحی یا تدابیر درمانی به هر دلیلی فراهم نیست. سمعک انتقال استخوانی، مستقیما حلزون را تحریک می کنند.
در واقع صدا بدون عبور راه معمول و از طریق گوش میانی، مستقیما حلزون را مرتعش می کند. مبدل خروجی، یک مرتعش کننده شناخته شده بنام انتقال دهنده ی استخوانی است. ارتعاشات از طریق انتقال دهنده ی استخوانی به طور موثری به جمجمه می رسند.
انتقال صدا و ارتعاش به جمجمه باعث دریافت ارتعاش و صدا در حلزون می شود. سمعک های استخوانی در انواع سمعک جیبی تل باند، و عینکی قابل ارایه هستند. از فنر کششی برای فشار دادن انتقال دهنده استخوانی به سر با استفاده از هد باند استفاده می کنند. انتقال دهنده ی استخوانی می تواند روی دسته عینک قرار بگیرد. در این مواقع به این سمعک ها، سمعک عینکی هم گفته می شود.
در سایت تهران صفیر برای آشنایی بیشتر با انواع سمعک و برندهای گوناگون، مقالات جامعی نوشته شده است. به عنوان مثال می توانید مقاله سمعک ویدکس را مطالعه نمایید.
کاربرد سمعک استخوانی
سمعک های انتقال استخوانی برای سه گروه از بیماران مفید هستند. تمام افراد کاندید این سمعک ها تقریبا کم شنوایی انتقالی یا آمیخته دارند. این گروه ها در ادامه توضیح داده می شوند. این سه گروه عبارتند از:
- مشکلات پزشکی
- ناهنجاری های ارثی
- افت انتقالی بیش از حد
مشکلات پزشکی
این افراد به دلیل مسائل پزشکی نمی توانند از سمعکی استفاده کنند که باعث انسداد گوش می شود. این حالت به طور خاص زمانی اتفاق می افتد که سمعک باعث انسداد گوش شود. انسداد گوش باعث عفونت گوش خارجی و یا تشدید عفونت گوش کودکان نیز می گردد. همچنین افرادی که عفونت های مکرر گوش میانی دارند مجاز به استفاده از سمعک های مرسوم نیستند.
در افرادی که دارای پرده گوش سوراخ شده هستند هم جزو این گروه هستند. با استفاده از سمعک استخوانی ، هیچ بخشی از گوش مسدود نمی شود. روش جایگزین، برای این افراد، استفاده از یک سمعک پشت گوشی همراه با قالب خیلی باز است. اگرچه امکان دارد که با استفاده از قالب های باز، بهره کافی با استفاده از سمعک به دست نیاید.
ناهنجاری های ارثی
گروه دوم کاندید سمعک های انتقال استخوانی، آن هایی هستند که یک ناهنجاری ارثی دارند. این افراد ممکن است فاقد گوش خارجی یا گوش میانی باشند. در این افراد به علت نبود لاله و یا مجرای گوش امکان استفاده از سمعک های مرسوم وجود ندارد. استفاده از این مدل سمعک گزینه مناسب برای این افراد است.
بدشکلی های ساختاری گوش خارجی در نوزادان مورد حیاتی دیگری است که تا زمان فراهم آمدن امکان مداخله جراحی ضرورت ارایه تقویت از طریق انتقال استخوانی حتمی است. اینکه چه ارزیابی هایی برای افراد قبل از دریافت سمعک استخوانی انجام گردد به سن فرد بستگی دارد. در بزرگسالان فاصله بین راه هوایی و استخوانی (ABG) شاخص بسیار مهمی است. در اطفال و نوزادان انجام ABR به صورت هوایی و استخوانی ضرورت دارد. در ناهنجاریهای ساختاری امکان تجویز هوایی به هیچ وجه وجود ندارد.
هر آنچه باید درباره سمعک اینترتون بدانید.
افت انتقالی بیش از حد در سمعک استخوانی
گروه سومی کاندید سمعک استخوانی، افرادی هستند که افت انتقالی بیش از حدی دارند. افت انتقالی باعث می شود فرد اصوات را با شدت کمتری دریافت کند. در این افراد امکان دریافت صدا به صورت هوایی و استخوانی وجود دارد. تئوری این موضوع ، شدت ارتعاش اصوات رسیده از طریق استخوانی در این افراد بیشتر است. شاید امکان استفاده از سمعک های مرسوم وجود داشته باشد. اما کارایی این مدل سمعک در این موارد بیشتر است.
در سمعک استخوانی ارتعاشات جمجمه بدون عبور از راه معمول گوش میانی، به حلزون می رسد. احتمالا تحریک حلزون با سمعک انتقال استخوان قویتر از سمعک های مرسوم انتقال هوایی است. سمعک های قابل کاشت بواسطه تهاجمی بودن و گران بودن و جدید بودن موضوع انتخاب دور از دسترسی به نظر می رسد.
در سایت تهران صفیر انواع برندهای سمعک و قیمت سمعک های گوناگون نامرئی هوشمند را می توانید مطالعه نمایید.
معایب سمعک استخوانی
سمعک انتقال استخوانی نسبت به سمعک های انتقال هوایی، چند ضعف دارند. در ادامه به این نقاط ضعف اشاره می شود:
- تداوم استفاده از مبدل به علت فشار، می تواند باعث سختی و فرورفتگی در پوست و درد گردد.
- مرتعش کننده استخوان وسایلی که آن را روی جمجمه نگه می دارند، کوچک و ظریف نیستند.
- تضیف جهت یابی و توانایی استفاده از علایم دوگوشی به علت کاهش انتقال دو گوشی.
- کابل و اتصالات بین سمعک و مبدل ممکن است که غیرقابل اطمینان باشند.
- دستیابی محدود به پاسخ فرکانسی پایین یا خیلی بالا را به علت پوست ومحدودیت های مبدل.
- مبدل به آسانی جابجا یا کنده می شوند و این موضوع میتواند ناراحت کننده باشد.
با وجود تمام این محدودیت های قابل ملاحظه، استفاده از سمعک استخوانی، راه حل و گزینه ی بهتری به نسبت سمعک های انتقال هوایی برای بخش کوچکی از افراد مبتلا به کم شنوایی هستند.
در کلینیک تجویز سمعک تهران صفیر انواع سمعک استخوانی و سمعک نامرئی تحت مدیریت جناب آقای دکتر ولدبیگی تجویز می گردد.
کلام پایانی
سمعک استخوانی در افرادی که به صورت معمول نمی توانند از سمعک گوش استفاده کنند جایگزین مناسبی است، برند ها مختلفی از این سمعک ها وجود دارد. اما میزان استفاده و بهره مندی ازین سمعک ها نیازمند بررسی های دقیق شنوایی و نیز ویژگی های فردی زیادی است. توصیه می شود برای آشنایی با انواع این سمعک ها و میزان استفاده ی موفقیت آمیز از آنها از مشاوره شنوایی شناس استفاده نمایید.
امید است با کمک پیشرفت در حوزه شنوایی و سمعک، کسی از مشکل شنوایی رنج نبرد. (دکتر ولدبیگی)
پرسش های متداول سمعک استخوانی
سمعک استخوانی چیست؟
سمعکی است که صدا را به صورت مرسوم از طریق کانال گوش منتقل نمی کند بلکه با استفاده از استخوان پشت گوش یا گیجگاهی به صورت مستقیم صدا را به حلزون گوش منتقل می کند.
سمعک استخوانی برای چه افرادی مورد استفاده قرار می گیرند؟
به کانال ، پرده گوش و نیز گوش میانی سیستم انتقال گفته می شود چنانچه در هر کدام از این بخش ها مشکل یا اختلالی باشد برای درمان آن یا از درمان جراحی یا استفاده از سمعک های استخوانی استفاده می شود. به عنوان مثال در عفونت های مزمن گوش میانی از این نوع سمعک ها استفاده می شود.
انواع سمعک های استخوانی کدامند؟
این سمعک ها دارای انواع مختلفی هستند از جمله: سمعک های عینکی، سمعک های که به صورت تل رو و پشت گوش قرار می گیرد می باشند که نوع عینکی در بزرگسالان و نوع تل در کودکان بیشتر کاربرد دارند.
معایب سمعک های استخوانی چیست؟
این سمعک ها با ایجاد فشار بر روی استخوان پس سر باعث شنیدن می شود لذا یکی از مهمترین ایرادهای این سمعک ها سخت بودن استفاده از این سمعک ها به صورت طولانی مدت است.
از کجا سمعک های استخوانی تهیه کنیم؟
این سمعک ها درکلینیک سمعک تهران صفیر با مدیریت جناب آقای دکتر ولدبیگی برای افراد با مشکلات انتقالی تجویز می گردد. قبل از خرید این سمعک ها حتما سمعک برای فرد مورد آزمایش قرار می گیرد و در صورت تمایل اقدام به تهیه آن می شود.