سلامت شنوایی یکی از مهمترین پایههای رشد زبانی، شناختی و اجتماعی کودکان است. هر گونه اختلال یا ضعف در شنوایی میتواند پیامدهای عمیق و بعضاً جبرانناپذیری بر رشد کودک داشته باشد. «کم شنوایی ناگهانی در کودکان» یکی از جدیترین انواع مشکلات شنوایی است که به طور غیرمنتظره رخ داده و والدین را با نگرانی جدی مواجه میکند. تشخیص به موقع و درمان سریع در این نوع کم شنوایی، نه تنها در حفظ شنوایی، بلکه در پیشگیری از بروز مشکلات یادگیری، اجتماعی و روانی کودکان اهمیت حیاتی دارد. در این مقاله با نگاهی علمی و کاربردی به کم شنوایی ناگهانی در کودکان، علائم، تفاوتها، علل، راهکارهای تشخیص و درمان و همچنین عوارض آن میپردازیم تا والدین و مربیان بتوانند با آگاهی و دانش کافی از فرزند خود محافظت کنند.
کم شنوایی ناگهانی در کودکان
کم شنوایی ناگهانی در کودکان، به کاهش محسوس و غیرمنتظره شنوایی اشاره دارد که معمولاً ظرف چند ساعت تا حداکثر سه روز ایجاد میشود. این نوع کم شنوایی برخلاف کم شنوایی تدریجی یا مادرزادی، بدون علامت قبلی ظاهر میشود و معمولاً یک یا هر دو گوش را درگیر میکند. شیوع کم شنوایی ناگهانی در کودکان نسبت به بزرگسالان کمتر است اما اهمیت آن به دلیل تأثیر مستقیم بر رشد زبان و مهارتهای شناختی کودک بسیار بالا است.
از جمله علائم کم شنوایی ناگهانی در کودکان میتوان به کاهش ناگهانی قدرت شنیدن صداها، بیتوجهی به صداهای محیطی، پاسخ ندادن به نام، گوش دادن بیش از حد به تلویزیون با صدای بلند، تلاش برای خواندن لبها یا حتی واکنش نشان ندادن به صداهای بلند اشاره کرد. گاهی کودکان از احساس پُری یا وزوز گوش، درد یا سرگیجه نیز شکایت دارند.
تفاوت اصلی کم شنوایی ناگهانی با دیگر انواع کم شنوایی در سرعت وقوع آن و عدم وجود سابقه تدریجی کاهش شنوایی است. در حالی که بیشتر انواع کم شنوایی کودکان به دلیل نقصهای ژنتیکی، اختلالات مادرزادی یا بیماریهای مزمن ایجاد میشود، کم شنوایی ناگهانی اغلب یک رویداد حاد و پیشبینینشده است که نیازمند پیگیری فوری و تخصصی است.
علل کم شنوایی ناگهانی در کودکان
علتهای متعددی میتوانند باعث کم شنوایی ناگهانی در کودکان شوند و برخی از این عوامل در همان ابتدا قابل شناسایی هستند، اما گاهی منشأ مشکل مشخص نیست و اصطلاحاً به عنوان «کم شنوایی ناگهانی ایدیوپاتیک» شناخته میشود. مهمترین علل کم شنوایی ناگهانی